Beata Chomicz, założycielka toruńskiego koła przewodników PTTK, członkini toruńskiego Klubu Inteligencji Katolickiej, harcerka, uhonorowana za swoje zasługi Medalem Marszałka Województwa Unitas Durat Palatinatus Cuiaviano-Pomeraniensis, świętuje setne urodziny. Jedno z urodzinowych spotkań odbyło się wczoraj (24 stycznia) w Muzeum Etnograficznym w Toruniu, którego pani Beata była długoletnią pracownicą.

– To niezwykłe – być świadkiem i uczestnikiem tak wielu wydarzeń, obserwować kilka epok naszej historii. Mogę z dumą powiedzieć, że pani Beata w swoim pięknym życiu zasiała wiele dobra. Wciąż zbieramy owoce jej aktywności społecznej, które na długo z nami zostaną. I za to dziękuję w imieniu samorządu naszego województwa oraz wszystkich jego mieszkańców – w przedmowie do autobiograficznej publikacji jubilatki – „Moje 100 lat” pisze marszałek Piotr Całbecki.

Beata Chomicz urodziła się u  progu niepodległości, 3 lutego 1924 r., w kresowym miasteczku Wołożyn. Kiedy w maju 1935 r. umierał marszałek Józef Piłsudski, pani Beata, zwana przez rodzinę „Bubą”, miała 11 lat. W chwili wybuchu II wojny światowej – lat 15. Jej najpiękniejsze, młodzieńcze lata przypadły na czas okupacji sowieckiej i niemieckiej. Jako młoda dziewczyna ciężko pracowała, będąc harcerką organizowała szpital polowy, opiekowała się rannymi. Po wybuchu wojny sowiecko-niemieckiej (w 1941 roku) pracowała fizycznie w fabryce kafli w Grodnie, a następnie także w Grodnie – w biurze cegielni. W 1945 roku postanowiła uciekać, zapisała się do PUR-u (polski Państwowy Urząd Repatriacyjny) i wyjechała do rodziny do Torunia.

Dołączyła do komórki Armii Krajowej, w której działała jej cioci, pomagała będącym w biedzie żonom żołnierzy. W dorosłe życie wchodziła w czasie gdy wojska sowieckie montowały w Polsce system komunistyczny. Po wojnie zdała maturę, rozpoczęła pracę zawodową, wyszła za mąż, urodziła córkę.

Z oddaniem i zaangażowaniem pracowała w Muzeum Etnograficznym im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu. Ponad 50 lat, jako przewodnik turystyczny, oprowadzała wycieczki po Toruniu i województwie.

Życie prywatne zawsze łączyła z pracą społeczną, przede wszystkim w Związku Harcerstwa Polskiego. Ideałom i sprawom harcerstwa oddała całe swoje życie.

To pani Beacie zawdzięczamy zebranie i opracowanie do druku pisane z Ugandy listy innej torunianki, Janiny Bartkiewiczówny, harcerki, komendantki Pomorskiej Chorągwi Harcerek. Beata Chomicz przez wiele lat przyjaźniła się także z Wandą Błeńską, polską lekarką, która w Ugandzie stworzyła szpital.

Wywiad: „Myślę, że to jest właśnie świętość” (wideo)

Rodziny mieszkańców regionu, którzy w najbliższym czasie kończą sto lat, a także starszych, zachęcamy do kontaktu pod numerem telefonu 56 62 18 344 i adresem e-mail: [email protected]. Więcej informacji na naszej stronie internetowej w zakładce Rówieśnicy Niepodległej.

Biuro Prasowe Urzędu Marszałkowskiego